Rajesh
Rajesh
By
admin2017/04/13
Gebede
vir Iemand Wanneer presies hy begin bid het, kan Rajesh nie onthou nie.
Ook nie
waarom nie – maar hy het geglo daar moet íéts meer wees.
Met sy ma
se aanbidding van talle gode – “daar was ’n god vir alles, van musiek tot kos
en drank” – kon hy hom nie vereenselwig nie.
Maar met
die idee van geen god en geen lewe ná die dood, soos sy pa hom geleer het, ook
nie.
“Ek het
begin bid dat as daar een ware God is, Hy Hom aan my moes openbaar. ” In sy sewende skooljaar is Rajesh
se gebed verwesenlik.
’n
Hindoe-onderwyser het ’n handboek oor verskillende gelowe in die klas behandel. “Dit het gegaan oor Christenskap.
Baie
kortliks het dit vertel van Christus se maagdelike geboorte, dat hy gesterf
het, maar weer opgestaan het. ”
Dít het Rajesh geraak.
“Dit was
die enigste geloof wat vertel het van ’n God wat mens geword het en van ’n God
wat stééds leef.
’n God van liefde en vergifnis.
” Hy
onthou nog helder die eerste gedeelte uit die Bybel wat hy ooit gelees het,
soos dit in dié handboek weergegee is.
Dit was Matteus 5, die
Bergrede,” sê hy en haal ’n gedeelte aan: “Geseënd is dié wat weet hoe
afhanklik hulle van God is, want aan hulle behoort die koninkryk van die hemel .
“Aan die einde was daar ’n voetnota: ‘Hierdie
stuk is uit die Bybel geneem. ’
” Rajesh glimlag nadat hy dit vertel het.
“Dit is vir my lekker om hieroor te praat, om
my verhaal so te deel,” sê hy voor hy voortgaan.
“Alles het skielik sin gemaak.
Dié God wat sê jy moet die ander wang draai,
was die God tot wie ek gebid het!” ‘Ek is ’n sondaar’ Nadat hy van die Bybel
gehoor het, wou die jong Rajesh meer weet.
’n Jaar sou egter verloop voordat hy sy
volgende teksgedeelte kon lees – Bybels was skaars en nie in sy dorp beskikbaar
nie.
In sy agtste skooljaar het hy weer in ’n
handboek die Ou Testamentiese verhaal gelees van Salomo wat moes besluit watter
vrou toesig oor ’n kind sou verkry.
“Die boodskap was dat God wysheid
en kennis sou gee aan dié wat dit van Hom vra. ” Weer was daar ’n voetnota dat dié
gedeelte uit die Bybel geneem is.
Dié keer sou dit nie lank wees
voordat Rajesh die geleentheid kry om al die boeke in die Bybel te lees nie.
“Dit was in 1989, in Julie. Ek het gehoor dat ’n Westerse sendeling by ’n
nabygeleë dorp sou kom praat en uit die Bybel voorlees.
” Hy het na die dorp gestap, die plek
van die byeenkoms gevind en heel agter in die vertrek gaan staan. Rajesh het geluister.
“Sy het vertel die mens is in algehele sonde
gebore. Dat ons onsself nie kan red nie, dat slegs God
dit kan doen – en dat hy Sy Seun hiervoor gestuur het.
“Ek onthou die gebed wat ek daardie dag
saggies gebid het nog baie duidelik.
” Dié gebed is ’n belangrike deel van sy verhaal en ek moet dit
neerskryf, beduie hy.
“Ek het aan God gesê dat ek, deur te luister,
besef het ek is ’n sondaar. Ek het gebid dat ek Hom nodig het. Ek het gevra dat Hy my red.
” Dit was die dag van Rajesh Kumar se
wedergeboorte.
‘Nooit weer nie’ Ná die besoek aan die
sendeling het hy ’n Bybel gekry en opgewonde teruggekeer huis toe, hoopvol dat
almal sy vreugde sou deel.
“Meer verkeerd kon ek nie wees nie,” sê hy en
sug. “Ek was so naïef.
Die teenstand was groot – my ouers was
geïrriteerd, my vriende het my begin opsyskuif. ” Steeds het hy aanhou Bybel lees. Kort daarna is hy gedoop.
“Ek het ook maar foute begaan met hoe ek my
ouers en gesin gehanteer het,” gee hy toe.
“Ek was jonk – nie net wat my ouderdom betref
nie, maar ook my geloof.
” Die
situasie by die huis het aanhou vererger totdat Rajesh se pa hom eendag aangesê
het om te gaan. “
Hy het my weggestuur en gesê ek sal vir hom
wees soos ’n seun wat dood is. Dit was in daardie tyd dat ’n jong man nog
soek na homself en sy identiteit.
Dit het my baie seergemaak. ” Rajesh was 20 en sonder ’n heenkome.
“Ek het met ’n sak op my skouer uit die dorp
gestap. Buite die dorp het ek omgedraai en gehuil.
‘Na jou toe keer ek nooit weer terug nie,’ het
ek vir die dorp gesê.
” Hy het
hom by ’n Bybelskool in Moembaai ingeskryf, maar nog ontnugtering het gewag.
“Ek dink ek het gedink dit sou soos die hemel
wees omdat almal daar mos Christene was. Die skynheiligheid van mense het my egter
onstel. ”
Hy wou selfs in ’n
stadium alles laat vaar. “Die Here het egter met my gepraat en my
aangesê om ander nie te oordeel nie.
Wie was ék om dit te doen?”
Die
verlore seun Nadat hy ’n tyd lank saam met die sendingprojek Operation
Mobilisation in Indië gewerk het, het hy by ’n sendeling-vriend in Ahmedabad gaan
woon en werk.
“Hy het my telkens uitgevra oor my ouers en
gesin, maar ek wou nie daaroor praat nie. En ek wou nie teruggaan na my tuisdorp nie. ”
Een aand het die gesprek wel
plaasgevind. Rajesh het besef hy sal ander nooit kan leer
van God se vergifnis as hy nie self kan vergewe nie.
Ek het die hele aand rondgerol; ek kon nie
slaap nie. In die vroeë oggendure het ek na ’n
treinstasie gehardloop en my kaartjie bespreek – huis toe . .
.
” Die verlore seun het teruggekeer. “Ek het by die huis gekom en my pa om
verskoning gevra vir die manier waarop ek weg is.
Ek het dit egter duidelik gemaak dat ek nie
vir my geloof om verskoning vra nie – dáárvoor sou ek nooit jammer sê nie.
Maar ek sou nie weer loop sonder my ouers se
goedkeuring en seën nie. ” Die
bande met sy familie is herstel – en binne maande het ’n broer en suster ook
tot bekering gekom.
Albei
sy ouers het Christene geword voordat Rajesh die huis verlaat het vir sy
oorsese reis.
’n Nuwe begin Rajesh het in Suid-Afrika beland
deur ’n sendinggroep van dié land wat hy in Indië ontmoet het.
“Ek wou aanvanklik baie graag by ’n Bybelskool
in Chicago in die VSA gaan studeer.
Die groep wou my help, maar het
nie die geld daarvoor gehad nie.
Hulle het my na Suid-Afrika
gestuur.
” Op 6 Januarie 2001
het hy in Johannesburg aangekom.
“Alles was vreemd.
Ek onthou dat ons met ’n ompad van die lughawe
af gery het en ek het gewonder: ‘Is dít dan nou die groot stad waar al die
mense woon? Ek sien dan niemand nie!’ ” Rajesh lag.
“Dit was ’n uitdagende tyd in dié nuwe en vreemde
land. Ek het drie jaar lank in Witrivier gewerk,
maar dit was meestal sendingwerk.
Ek wou graag my teoretiese kennis
van die Bybel verbeter. ”
Eindelik het hy in 2004 en 2005 sy honneursgraad in teologie op Potchefstroom
voltooi.
Hy het hier tuis gevoel en selfs geleer om “so
’n klein bietjie” Afrikaans te praat.
“Nie dat dit sonder probleme was
nie!” skerm hy.
“Géén plek is ooit sonder probleme nie. Daar was ook maar soms rassisme en uitdagings.
Maar in Indië het ek mos al daaraan gewoond
geraak en kon dus moeilike situasies hanteer.
” Hy het ’n predikant van die
Gereformeerde kerk Rietvallei, waar hy in November verlede jaar ook getroud is,
ontmoet.
“Hulle het my gehelp en geleenthede geskep.
” Hy is op grond van buitengewone
gawes beroepbaar gestel, later as predikant bevestig en doen nou vir dié kerk
sendingwerk in Indië – in dieselfde dorp waarheen hy aanvanklik nooit weer sou
terugkeer nie.
“Ek was al vroeër ’n tyd lank daar en is
geseën met sowat 100 gemeentelede, maar het tans plek vir slegs sowat 60 op ’n
slag. ” Rajesh is vroeër
vandeesmaand terug om die werk daar voort te sit.
Hy wil ’n kerk en dalk selfs ’n
Christen-kollege daar bou – sodat hy die sendeling kan wees wat Bybels het vir
dié wat soek.
Vir my is dit n awesome getuienis.
God het soveel deure vir hom geopen.
En ja almal is nie altyd saam jou opgewonde
nie.
Jy sal ontdek dat baie vriende en Christene
nie opreg is nie.
Sien my sondag pakkie se nie wie ek is nie.
God het vir ons almal gekom.
“Nader tot God, en Hy sal tot julle nader.
Reinig die hande, julle sondaars, en suiwer
die harte, julle dubbelhartiges!” (JAKOBUS 4:8).
Soek jy na daai iets anders wat uitskree in
jou? Is jy desperaat genoeg om uit te roep na Vader.
Weet jy hoe moes hy begeer het om die woord te
kon lees en hy moes tot die volgende jaar wag.
Ons Bybels le op die bedkas en stof opgaar.
Onthou dieselfde God wat die kleinste blom
laat groei, die eiersel n baba maak, wat die visse leer swem wat die see in
twee dele kon skei,
wat water uit n klip kan voortbring, wat Sy Seun mens laat
word het wat, toe gekyk het dat Sy Seun vir Al ons oortredings, siektes en
sondes gesterf het,
Hom weer opgewek het, lewe in my en jou.
En ons kyk na dinge asof daar GEEN hoop is nie.
Nooit sal Hy ons Verlaat nie.
Hy is in die posisie om dinge te verander.
Maar soos die man moet ons stil word, vergewe,
al het ons gese Nooit ooit weer nie.
Die Krag van God in hom het sy
hele Gesin gered.
Gaan ons stil word en vra Here waarheen wat
moet ek doen?
Waar kan ek verander?
Wie moet ek vergewe om vir U n verskil te
maak.
Wanneer daar “christen-boelie” kom met jys nie
goed genoeg nie.
Gaan jy omdraai en pity party en jouself nooi?
Of gaan jy sterkstaan vasbyt.
Here vergewe hulle, hulle weet nie wat hul
doen nie.
Die keuse is joune.
Geseende naweek en ons chat dinsdag, as dit
die Here se Wil is.
Amen
Comments